Voor mijn verjaardag vraag ik: zo min mogelijk uitstoot
Binnenkort ben ik jarig. Ik word dan 30 jaar. Normaal gesproken vier ik mijn verjaardag niet uitgebreid (op een etentje met familie na), maar deze mijlpaal wilde ik toch graag vieren. Daarom heb ik vrienden en familie uitgenodigd uit voor een borrel in een café in Amsterdam. Bij een verjaardagsfeest horen cadeaus. Tenminste, dat heeft iemand ooit zo bepaald. Mensen (ik ook) vinden het lastig om op een viering van het een of ander met lege handen aan te komen. Het is ook een soort bedankje voor de uitnodiging, toch?
Al die cadeaus stapelen zich op de spullen die we al hebben. Helaas heeft die berg spullen grote impact op onze aarde. Dat komt door alle fases waar onze spullen doorheen gaan. Landbouw, mijnbouw, watergebruik, productie, verpakken, transport, gebruik en afdanken. Dat laatste doen we veel. We danken wat af met z’n allen. Door al dat afdanken ontstaat er een gigantische afvalberg van spullen die we niet meer willen gebruiken omdat ze bijvoorbeeld uit de mode zijn.
Ons consumptiegedrag heeft dus grote – misschien wel de grootste – impact op ons milieu. Volgens mij is consuminderen daarom een van de oplossingen voor het terugdringen van klimaatverandering. Maar ja, hoe consuminder je als je jarig bent? Als iedereen je een cadeau wilt geven? Ik heb het als volgt aangepakt:
Mijn verjaardagwensen
Ik luisterde laatste de podcast van Growthinkers en Happinez, ‘Het Groene Hart van’. Jelle Derckx interviewde Dennis Storm. Dennis houdt zich net als Jelle bezig met minimalisme. Hij verteld in het interview dat hij al jaren niets voor zijn verjaardag vraagt. Dat de aanwezigheid van de genodigde voldoende is als cadeau. Zijn ervaring is dat mensen dan vaak alsnog een cadeau meenemen. Hij zegt daarover dat deze mensen eigenlijk uit egoïsme handelen. Deze mensen geven dat cadeau enkel voor zichzelf. Hij heeft namelijk expliciet gevraagd om géén cadeaus. Ik vond dit heel treffend. Het is belangrijk om te luisteren naar de wensen van de jarige. Maar, iedereen weet ook hoe leuk het is om cadeaus te geven.
Omdat mensen graag een cadeau geven waar de ontvanger oprecht blij mee is, geef ik altijd een verlanglijst op. Ook dit jaar heb ik dat gedaan. Al was dit verlanglijstje iets anders. Ik heb namelijk enkel dingen gevraagd met een zo klein mogelijke impact op onze aarde.
Aan mijn vriend en ouders heb ik een specifiek cadeau gevraagd. Aan mijn vriend vroeg ik een tweedehands keukenmachine. En van mijn ouders mag ik een klein bankje wat ik al jaren heb, opnieuw laten stofferen.
In de uitnodiging naar de andere genodigde heb ik een verlanglijstje meegegeven. Daarin staat:
Om de aarde te besparen maak je mij heel erg blij met:
- Lekker eten en drinken (zoals wijn, chocolade of thee)
- Een ervaring om samen te beleven
- Een cadeaubon voor natuurwinkels Lavendula of Erica
- Een bijdragen voor ‘nieuwe’ meubels in ons toekomstige huis
Ik heb niet specifiek aangegeven dat ik géén andere spullen wil, maar ik hoop dat het zo duidelijk is.
Tot nu toe heb ik alleen maar positieve reacties gekregen op mijn verlanglijstje. Niemand vindt het gek of raar. Ik ben heel benieuwd of iedereen zich aan het lijstje houdt. En als ze dat niet doen, is het ook niet het einde van de wereld.
Fleur woont in Utrecht met haar vriend Ruben. Op haar blog Het Groene Accent neemt ze haar lezers mee in haar zoektocht naar een comfortabele, groene en duurzame levensstijl. Verzorging, cosmetica, mode, eten, het huishouden, enzovoorts. Alle facetten van het leven komen aan bod. Uitproberen, testen, voelen, proeven, ruiken en informeren. Op deze manier hoopt ze zo veel mogelijk mensen te inspireren om duurzaam te leven. Duurzaam leven, terwijl je kan blijven genieten en het leven niet saai wordt. Dat is leven met een groen accent.
Linda - Zaailingen februari 6, 2019
Goede ideeën, Fleur! Vooral iets laten stofferen is best wel geniaal. Dan is je bankje weer als nieuw en is iedereen blij 🙂
Ik vraag ook al jaren om niets. Dat vinden mensen echt heel lastig, maar nu beginnen ze te begrijpen dat ik het meen, haha. Toen ze het nog heel lastig vonden om niets te doen, vroeg ik of ze dan namens mij een goed doel wilden steunen, om over te stappen naar groene stroom of een eerlijke bank of om bomen te planten. Zo had iedereen zelf nog iets te kiezen, konden ze toch iets doen en zat ik niet met zooi opgescheept. Nu lukt het daadwerkelijk steeds beter om niets te doen, maar tegen een high wine zeg ik geen nee 😉
Rianne februari 7, 2019
Ik geef elk jaar aan, ik hoed niets voor mijn verjaardag want ben aan het minimaliseren, maar helaas. Mijn vrienden luisteren niet. Dus ben ik gestopt met mijn verjaardag vieren. Luisteren ze niet goedschiks, dan maar kwaadschiks 😉