MENU
mobile-logo

0

Iedereen kent wel goede voornemens, persoonlijke doelen die we stellen in de hoop onszelf te beteren in het nieuwe jaar.  Ik deed persoonlijk nooit aan goede voornemens, maar afgelopen jaar besloot ik aan groene voornemens te doen. Goede voornemens, maar dan gericht op duurzamer en groener leven. Door dit te doen neem ik voor mezelf een moment om stil te staan bij wat ik komend jaar op het gebied van duurzaamheid wil bereiken. Dit jaar heb ik deze weer voor mezelf opgesteld, om mezelf te helpen herinneren aan mijn groene doelen, en om af en toe op terug te kunnen pakken.

 

Om mezelf te helpen deze doelen ook echt te kunnen bereiken heb ik geprobeerd ze zo realistisch mogelijk te houden. Ze zijn daarom niet allemaal even concreet maar door ze redelijk vrij te houden is de kans ze te halen groter dan bij grote doelen waarbij er een teleurstelling zou zijn als de doelen uiteindelijk niet zouden worden gehaald. Dat is dan ook mijn tip aan iedereen die ook groene voornemens wil opstellen; probeer realistisch te blijven. Zo worden je doelen halen voor dit jaar makkelijker en kun je het behalen hiervan vieren, in plaats van teleurstelling voelen omdat het grote doel wat je voor jezelf had gesteld niet helemaal is gelukt.

 

Graag deel ik met jullie mijn groene voornemens, misschien inspireert het jullie om je eigen groene voornemens op te stellen voor dit jaar.

 

 

Mijn groene voornemens voor 2019

 

  • Vaker zelf koken; niet alleen goedkoper, gezonder, maar er komt ook een hoop minder afval bij kijken.

 

  • Iedere week naar de markt; makkelijker eten uit het seizoen kopen, minder verpakkingen, en een stuk goedkoper.

 

 

  • Waterfles bij me hebben; zorgen dat ik mijn waterfles onderweg, maar ook thuis in de buurt heb, om genoeg water binnen te krijgen en onderweg geen drinken te hoeven kopen.

 

  • Meer food prepping; maakt zelf koken een stuk makkelijker, helpt ook om creatiever om te gaan met eten.

 

  • Minder kleding kopen; alleen het nodige, en de af en toe spontane aankoop maar proberen hiermee te minderen.

 

  • Meer boeken lezen/docus kijken; mezelf meer inlichten over klimaatissues, maar ook andere onderwerpen voor persoonlijke ontwikkeling.
    • 5 boeken
    • 10 films

 

  • meer activiteiten met vrienden i.p.v. dingen aanschaffen, herinneringen over spullen.

 

  • Meer zelf maken en minder kopen; verzorgingsproducten, schoonmaakmiddelen, kleding repareren, enz.

 

  • Minstens 4X per week een instagram post plaatsen; inspiratie voor anderen, maar ook voor mezelf.

 

0

Wij zijn inmiddels aangekomen in Kuala Lumpur; voor de meeste mensen vaak de overstapplaats naar een andere bestemming in Azië. Dat is jammer, want dit land heeft een hoop te bieden, zeker op het gebied van de veganistische keuken. De bevolking bestaat uit mensen met Indiase, Chinese en Maleise roots. Dit zorgt voor een gigantische diversiteit aan kruiden en specerijen in lokale gerechten. Restaurants zijn hier vaak in buffetvorm dus je kunt van alles proeven!

 

 

Drie keukens om uit te kiezen!

De Chinese keuken in Kuala Lumpur verrast ons enorm. Veganistische gerechten zijn er in overvloed. Dit komt voornamelijk doordat hier een gedeelte van de Chinese bevolking boeddhist is en daardoor een vegetarisch/veganistisch dieet volgt. In een Chinees vegetarisch restaurant zijn de meeste gerechten ei- en zuivelvrij! Sommige boeddhisten gebruiken geen knoflook, bieslook, ui of prei, omdat het de zintuigen teveel prikkelt. Desondanks is het echt lekker eten: de klassieke Chinese Cia siu – oftewel BBQ pork – hebben ze goed nagebootst en die is HEAVEN! Joey loopt vaak terug naar het buffet om zijn bord hiermee aan te vullen.

 

 

Wij zijn benieuwd naar de hoeveelheid vegans onder de Chinese bevolking, dus googlen we het even. Helaas zijn exacte cijfers hierover moeilijk te vinden, maar wat we wél lezen is dat de vegan populatie met 17% stijgt tussen 2015 en 2020. Heel tof, vooral wanneer je beseft dat China bijna 1,4 miljard koppen telt!

 

Wanneer je bij een Indiaas restaurant gaat eten is het handig om even te vragen of er – behalve zuivel en ei – ghee in het eten zit. Ghee is geklaarde boter en wordt vaak in de Indiase keuken gebruikt. Er schijnt ook een plantaardige versie te bestaan maar wij zijn die niet tegen gekomen.

 

 

 

Met de Maleise keuken is het wel oppassen. Ze hebben vaak flink wat groentegerechten op de kaart staan die er veganistisch uitzien, maar deze worden bijna altijd bereid met minuscule stukjes vis of vlees. De Maleise keuken hebben we daarom geheel overgeslagen.

 

Vegan de feestdagen door

We vieren ons kerstdiner bij Loving Cafe, een stuk buiten het centrum van KL. Loving Cafe is een volledig veganistisch restaurant. De superlieve eigenaresse bezit haar restaurant al 8 jaar. Het eten was daardoor tot in de puntjes geperfectioneerd en smaakte goddelijk! Ze vertelde ons dat ze in die 8 jaar een behoorlijk grote groep vaste veganistische klanten heeft opgebouwd, en dat het alleen maar drukker wordt.

 

 

Oudjaarsdag zijn we aanwezig bij een lezing over de ethische aspecten van het veganisme. Deze vindt plaats bij restaurant Sala waar we een paar dagen eerder voortreffelijk hebben geluncht. Sala betekent ‘huiskamer’ in het Spaans, maar is tevens een afkorting voor Salvar A Los Animales, oftewel ‘red de dieren’. We hebben hier heerlijke burrito’s, pecanreepjes en pindakaasbrownies gegeten, en een hele tijd gekletst met de eigenaar. Hij wilt met zijn restaurant niet alleen lekkere vegan gerechten aanbieden, maar ook een ruimte creëren waarin vegans en non-vegans bij elkaar kunnen komen om het veganisme met elkaar te bespreken.

 

 

Dierenleed, open en bloot

Maar het is niet alleen maar vegan liefde hier in Kuala Lumpur. We lopen een willekeurige straat in en komen terecht achter de gruwelijke en onsmakelijke buitenkeukens van Chinatown. Hier zien we onder andere wel 40 kippen in een hok van amper 2,5 meter bij 1, op elkaar gestapeld, wachtend op de dood. Later in de week lopen we op straat en zien we het afgehakte hoofd van een koe in de etalage. We zijn ons ervan bewust dat dit ook allemaal in Europa gebeurt, alleen doen Europese producenten hun ‘best’ om dat leed verborgen te houden voor de consument.

 

Back to the island vibe

We vervolgen onze weg naar Langkawi, een eiland gelegen in het meest noordelijke puntje van Maleisië. Vegan eten gaat hier wat moeilijker. Bij de Kasbah vinden we hele lekkere potato wedges en een aantal vegan gerechten op de kaart, maar budgetvriendelijk is het niet. Ons budget is meerdere malen overschreden sinds we in Maleisië geland zijn, waardoor we voor het ontbijt maar zijn overgestapt op instant noodles van de 7 eleven.

 

En zo hebben we meteen een mooie brug naar het slotstuk van dit blog. Onze volgende bestemming is namelijk backpacker-friendly Sri Lanka. Hier gaan wij 2-3 weken verblijven om te genieten van de mooie natuur en het hopelijk heerlijke vegan eten!

 

 

Tot de volgende keer oftewel Sampai Jumpa!

 

P.S. Dit zijn we de vorige keer vergeten te vermelden, maar mocht je als vegetariër of vegan op reis gaan, download dan de Happy Cow app. Deze app geeft je inzicht in de vegan of vegetarische opties in de buurt. Wereldwijd! Verschillende ambassadeurs hebben dit voor jou uitgezocht. Het is helaas wel zo dat de informatie niet altijd up to date is, maar het is zeker een fijne tool om je vakantie of reis te vereenvoudigen. Downloaden dus!

 

LEES MEER OVER DE REIS VAN JOEY&SHERILYN:

VEGAN EN OP REIS – EVEN KENNISMAKEN

VEGAN EN OP REIS – 2 INDO’S IN INDO

VEGAN EN OP REIS – DE WERELDKEUKEN VAN KUALA LUMPUR

VEGAN EN OP REIS – KARDEMOM, KNOFLOOK EN CURRY

 

 

0

Ons wasbaar luieravond zet zich verder. Hoewel ik nooit had gedacht dat ik ooit zou moeten strippen, kwamen we nu onverwacht toch in deze situatie terecht. Ik kocht 9 luiers tweedehands voor een financieel voordelige prijs. Op het moment dat mijn luiers toekwamen, besefte ik pas dat de prijs redelijk in verhouding stond met de kwaliteit: afgedragen en vuile luiers. Mmm, niet helemaal hoe ik het in gedachten had. Totaal tegen mijn verwachtingen in was mijn man wel fan van de luiers. Hij vond de vorm en de drukknoppen handig. De luiers dus terug wegdoen, was geen optie. We namen ze een aantal weken in gebruik en op zich deden ze wat ze moesten doen, alleen, na enkele weken vond ik ze al stinken. Hoe ik ze ook waste, ze bleven samen met ons wasmachine een onfrisse geur uitstralen. Ik kwam op Facebook al een heel aantal keren de term ‘strippen’ tegen, dus bedacht me dat dit misschien wel het moment was om dit verder te onderzoeken.

 

 

Hoe strippen?

Ik typte bovenstaande zoekterm op in Google. Heel naïef kwam ik op websites die ik totaal niet bedoelde. Mijn man zou deze zoekopdracht zeker appreciëren, maar niet wat ik gedachten had. ‘Luiers strippen’ dus, niet zelf strippen. Ik botste op heel wat mogelijkheden en probeerde kritisch enkele webpagina’s door te lezen. Ik wilde vooral een methode die niet te veel aankoop van producten vergde en die niet te giftig was. Ik kwam via theclothdiaperfiles.nl bij ‘Borax’ uit, een licht giftig product. Aangezien ik ook nog andere methodes tegenkwam (bv via de website van de Luierhoek), heb ik er toch maar geen Borax ingedaan (de naam alleen al klinkt licht agressief) Ook al is het maar ‘licht’ giftig, het lijkt me toch niet zo aangenaam op Thorin zijn billetjes.

 

 

Werkwijze

5 stappen, 5 keer wassen, redelijk intensief dus.

Ik begon met de luiers gewoon te wassen en drogen. Nadien gingen ze in een badje met enkele producten. Ik voelde me even een soort van heks die een mengsel aan het brouwen was. Ik kocht een grote doos Calgon, voegde hier natriumcarbonaat aan toe en nog wat wasmiddel. En dan laten inweken. Ik zag op internet foto’s van mengsels die helemaal zwart kleurden en keek er al naar uit om afscheid te nemen van dit vuil. Groot was mijn teleurstelling toen ik na 5u mijn luiers uit een kleurloos mengsel viste. Hopelijk toch genoeg onzichtbaar vuil dat is losgekomen, maar dat je niet ziet (zo las ik het toch ergens).

Nadien nog een ronde wassen zonder wasmiddel op 60°, nog een was op 90° met wasmiddel en om af te sluiten nog een was op 60°.

 

Resultaat

Als ik eerlijk ben, dan trek ik serieus in twijfel of dit allemaal de moeite was. Buiten na elke was mijn man in bedwang te moeten houden (‘jouw favoriete luiers met de drukknoppen zitten nog maar aan ronde 3, nog wachten om ze te gebruiken!’) zijn ze qua uitzicht niet veranderd. Sommige zien nog even bruinig en vuil. Ze ruiken echter een stuk beter, dus misschien was het het toch waard? Ik sus mezelf met de gedachte dat er hopen onzichtbaar vuil uit zijn en dat uiterlijk ook niet alles is 🙂

1

Eat, do, plan, be.. Van gebiedende wijs enkelvoud ben ik geen groot fan. Sterker nog, het geeft me de rillingen. Het is mij dan ook nooit gelukt om een hond te laten zitten of naast me te laten lopen. Maar dat zal aan mijn matige opvoedkundige skills liggen. En toch ben ik superblij met mijn nieuwe hoody waar met dikke letters in gebiedende wijs enkelvoud ‘eat more plants, do more yoga’ op staat. Ik loop er al een week in rond. Niet alleen omdat hij zo lekker zit. Vooral ook om de boodschap. Ik hoop dat die landt, gewoon door er te zijn. Dan hoef ik er niet over te praten. In gebiedende wijs enkelvoud.

 

 

Groen leven is niet zo moeilijk

Een beetje groen doen is zo moeilijk niet. Het is een kwestie van keuzes maken. Keuzes die mij een hartstikke goed gevoel geven. Wat soms moeilijk is zijn de gesprekken over mijn keuzes. Er zijn namelijk altijd mensen die mijn leefstijl lijken te willen bestrijden. Zelfs als ik mijn hoody niet draag. Het is blijkbaar moeilijk te geloven dat groen zijn vooral leuk is. En dat de moeite die het inderdaad soms kost, heel veel voldoening geeft. Waarom doe je dit toch allemaal, we doen het in Nederland toch best goed? En in mijn eentje ga ik het verschil toch echt niet maken? En als ik dan zo groen ben, waarom liggen er nog geen zonnepanelen op mijn dak? En als ik dan pretendeer veganist te zijn, waarom heb ik dan leren schoenen aan? Vragen die ik tegenwoordig lachend beantwoord. Ik leg uit, zonder mezelf te verdedigen. Maar ik draag ik liever de boodschap op mijn lijf, in gebiedende wijs enkelvoud. Dan hoef ik er niet over te praten.

 

 

Dat mag jij toch niet? Lastig.

Op eigen initiatief over mijn groene bezigheden praten doe ik dus liever niet. Als ik ergens blij van word krijg ik namelijk activistische neigingen en dat werkt meestal averechts. Maar online verspreid ik mijn boodschap graag. En ik heb sinds kort natuurlijk ook nog mijn lievelingstrui, dus de gesprekken komen als vanzelf. De leukste vind ik altijd de ‘dat-mag-jij-toch-niet’ vraag.  Aan tafel in een restaurant leg ik telkens uit dat ik alles mag eten, maar een andere keuze maak. En dat het echt niet lastig voor me is als er niets te kiezen valt van de kaart. Er is namelijk altijd een creatieve kok in huis en ik laat me graag verrassen. En ik ‘mag’ ook nog steeds mee om een paar dagen te dansen op Ibiza. Want ik vind het helemaal niet lastig om met de trein en de boot te gaan. Het is heerlijk om een paar uur solo te kunnen lezen, werken en relaxen.

 

En ja, ik ‘mag’ ook nog steeds mee shoppen. Ik duik tussendoor alleen wel een paar tweedehandswinkels in en skip wel eigenwijs de drempel van de fast fashion stores. Ook ‘mag’ ik best met de auto, maar laat hem liever staan. Dus heb ik iets meer reistijd nodig en geniet van mijn boek onderweg. De boodschap wordt steeds duidelijker. En ik hoef er niet eens over te praten. Zeker niet in gebiedende wijs enkelvoud.

 

Groen is besmettelijk

Langzaam went mijn omgeving er aan dat je bij mij alleen veganistisch voer krijgt. Met vaak complimenten achteraf. Soms deel ik zelfs een recept uit. Langzaam zien vriendinnen de charme van second hand shoppen. Soms tip ik ze mijn favoriete stores. Langzaam wordt duidelijk dat een afspreken in een kroeg in de buurt van de trein fijn is voor mij. Soms heb ik zelfs reisgenoten. Mijn hoody draag ik niet meer elke dag met een boodschap in gebiedende wijs enkelvoud. Ik hoef er niet eens meer over te praten. Groen leven is leuk en besmettelijk. Dus be happy & green in nineteen. Oeps, gebiedende wijs enkelvoud.

0

Had jij er vroeger één toen je klein was, of misschien heb je er nu nog steeds één?! Een dagboek of journal dat je wekelijks of misschien wel dagelijks bijhoudt? Voelde dat niet fijn?! Het van je af schrijven of juist het ordenen van bepaalde bezigheden en dingen die je hebt meegemaakt. Ik vind het heerlijk en ik schrijf alles op over het onderwerp moestuinieren. Ik hou ook van structuur, dus dan is dat niet zo gek en zo is het voor mij makkelijk om alles bij te houden. Er zijn veel mensen die heel graag structuur* aan willen brengen in de moestuin, maar niet zo goed weten hoe ze het aan moeten pakken.

 

Ik heb iets bedacht om deze mensen een handje te helpen. Ik heb alvast de basislijnen gezet in een supertof “Een jaar in de moestuin” Journal. Hier staan alle richtlijnen in en het enige wat je hoeft te doen is het aanvullen van jouw eigen creativiteit en ervaringen. Zo help ik je dus een handje met het maken van jou Stress free zone.

 

*Structuur in de moestuin betekent uiteindelijk minder stress en meer oogst. Het biedt dus alleen maar voordelen 😊

 

 

Hoe is dit boekje ontstaan?

Mijn boekje ontstond toen ik net startte met mijn moestuin in 2013. Het eerste jaar deed ik maar wat en toen ging het dus ook goed mis. De oogst mislukte en dat zorgde ervoor dat ik het jaar erna begon met een plan. Dit schreef ik allemaal op in mijn journal. Ik was heel erg benieuwd hoe dit proces zou gaan en nam mezelf voor om dit boekje te vullen met alles wat ik meemaakte in de moestuin. Ik hield echt alles bij: bijvoorbeeld wanneer ik iets gezaaid had en wanneer iets was ontkiemd. Ook schreef ik er voor mezelf tips bij. Door alles zo te observeren en op te schrijven en precies te weten wat wanneer gebeurt, word je alleen maar nog enthousiaster. Bovendien leer je er veel van. Als iets niet lukt, zoek ik meteen op waarom het niet gelukt is of doe ik navraag bij iemand om me heen die er bijvoorbeeld ook verstand van heeft.

 

 

Dit boekje puilde op een gegeven moment zo erg uit dat er geen overzicht of structuur meer in zat. Deze informatie heb ik toen in een website gegoten, floorsmoestuin.nl. Deze werd vanaf het begin af aan al goed bezocht. Hieruit ontstond, in augustus 2017, mijn eerste moestuinboek dat afgelopen februari uitkwam, genaamd “De Moestuin”. Dit is een boek vol informatie, geschreven in Jip en Janneke taal, over het starten en onderhouden van de moestuin. Na dit informatieve boek vol inspiratie kon mijn moestuin journal, waar je je bevindingen in kan notuleren, natuurlijk niet aan de reeks ontbreken en daarom werkte ik dit jaar aan een journal speciaal voor jou. Inmiddels zijn de boeken overal online en offline te koop. Als je het boek niet kunt vinden, moet je het gewoon even navragen en dan bestellen ze hem los als inkijkexemplaar.

 

 

 

Voordeel van het bijhouden van een journal

Door ieder jaar bij te houden wanneer je iets zaait en oogst, krijg je automatisch meer gevoel bij de natuur. Ieder jaar is anders en ieder gewas ook, maar door alles te evalueren krijg je gevoel bij de natuur en zul je op een gegeven manier meer tuinieren op gevoel dan uit een boekje. En uiteraard geldt dit ook voor mensen die geen groene vingers hebben, want als je iets wil, kun je het.

 

0

Het nieuwe jaar is aangebroken. We hebben 2018 afgesloten met een halfbakken klimaatakkoord. In het klimaatakkoord worden de grote vervuilers namelijk niet genoeg belast voor hun uitstoot. Daar hoeven we op korte termijn dus geen levensveranderende maatregelen van te verwachten. Omdat de tijd dringt is het eveneens aan ons als burger en consument om onze levensstijl écht te verduurzamen. Een van de dingen die je kan doen is minder nieuwe spullen kopen en juist meer tweedehands. In dit artikel geef ik je tips hoe en waar je goede tweedehands spullen kan kopen.

 

 

Consuminderen

Voordat ik je vertel wáár je de beste tweedehands spullen kan kopen, vertel ik je eerst wáárom het beter is om enkel tweedehands te kopen. Het produceren van onze spullen veroorzaakt namelijk veel CO2-uitstoot. Het winnen van grondstoffen veroorzaakt water-, grond- en luchtvervuiling. Daarna moeten alle aparte onderdelen nog geproduceerd en vervoerd worden, wat ook weer voor uitstoot zorgt. Zodra onze spullen eenmaal geproduceerd en gekocht zijn, danken we het vervolgens in een recordtempo weer af. Omdat het niet meer in de mode is bijvoorbeeld. Door al dat afdanken ontstaat er een gigantische afvalberg van spullen die we niet meer willen gebruiken. De meeste spullen kunnen niet gerecycled worden, dus die belanden in de verbrandingsoven. Ook dat zorgt weer voor uitstoot….

 

Bah! Ik lees net terug wat ik hierboven heb geschreven en het klinkt zó deprimerend! Al die vervuiling achterelkaar opgesomd. Als we iets nodig hebben, dan moeten we dat toch gewoon kunnen kopen? Jazeker! De oplossing: tweedehands. Volgens mij is alles al een keer gemaakt. Alles wat we nodig hebben bestaat al. Je moet er alleen even naar zoeken. Hoe je dat doet?

 

 

Tips voor het vinden van goede tweedehands spullen

  • Ga regelmatig naar kringloopwinkels: kringloopwinkels krijgen dagelijks nieuwe spullen binnen. Ga regelmatig kijken als je naar iets specifieks opzoek bent. Ik haal bij kringloopwinkels voornamelijk servies, keukenspullen, vazen, bloempotten en boeken.

 

  • Marktplaats is je beste vriend: heb je iets nieuws nodig zoals huishoudelijke apparaten, meubels of bijvoorbeeld schoenen? Zoek eens op marktplaats! Er worden zelfs regelmatig nieuwe en ongebruikte spullen aangeboden.  
    TIP: ben je naar iets specifieks opzoek? Sla dan je zoekresultaat op. Je ontvangt dan steeds een e-mail als het gene wat je zoekt aangeboden wordt.

 

  • Vraag aan vrienden, familie of kennissen of zij spullen over hebben: heb je iets specifiek nodig, maar kan je het niet vinden op Marktplaats of in de kringloopwinkel? Vraag dan aan mensen om je heen of zij hebben wat jij zoekt.

 

  • Tweedehands kleding van goede merken: Kijk of er in jouw buurt een tweedehands kledingwinkel is waar kleding wordt in- en verkocht. Meestal worden daar alleen merken van goede kwaliteit verkocht. Voor je het weet vind je daar stukken van prachtige merken voor een prikkie. Immers: de een z’n troep is de ander z’n troffee.

 

Waarschuwing: Unieke spullen voor een lage prijs vinden kan een enorme kick geven. Deze kick kan een verslavende werking hebben.