Het klinkt als een sterk verhaal: van een plastic champignonbakje dat Edwin liever niet wilde weggooien naar een uit afvalplastic ge3D-geprinte Solar Voyager waarin hij samen met zijn vrouw Liesbeth deze maand naar de geografische Zuidpool rijdt. Hoe ga je van keukenafval naar Antarctica? ”Door gewoon te beginnen, te vallen en weer op te staan. Niet te geloven in onmogelijkheden, maar in te zetten op mogelijkheden.” vertelde Edwin ter Velde (initiatiefnemer Clean2Antarctica) me tijdens een rondleiding in het Mission Control Center in Amsterdam. Ik was geïntrigeerd: Hoe omarm je die mindset en laat je zien dat duurzaamheid kan?

Duurzaamheid vind ik belangrijk. Niet alleen op m’n werk, maar ook privé. Mijn ervaring is dat ik bij het maken van die duurzame keuzes regelmatig vastloop, want wat is nu écht de beste oplossing? Hoe begin ik nu eigenlijk? Hoe zorg ik ervoor dat het ‘werkbaar’ blijft’? Vervolgens constateer ik dan vaak dat ik langer bezig ben met nadenken over wat ik theoretisch allemaal kan veranderen, dan dat ik tijd besteed aan de daadwerkelijke verandering. Ook probeer ik maar weinig opties uit, want die zijn in mijn theoretische exercities dan allang gesneuveld. De mindset van ‘het gewoon doen en verantwoordelijkheid nemen’ waar Edwin over spreekt, herken ik zo nu en dan wel bij mezelf, maar in alle eerlijkheid: ik heb ‘m nog lang niet vaak genoeg. Om hierin te leren besloot ik dat ik wilde bijdragen aan de missie van Clean2Antarctica, de vraag was: hoe?

De Solar Voyager, waarmee Edwin en Liesbeth momenteel op Antarctica rijden, werkt volledig op zonne-energie en is gemaakt van afvalplastic

Van Amsterdam naar Tenerife, de eerste etappe van de Quest for Change.

De missie van Edwin en Liesbeth had intussen geresulteerd in een drietal concrete initiatieven op verschillende vlakken: (1) een tocht met een zelfgebouwde Solar Voyager (van afvalplastic!) naar de geografische Zuidpool, (2) een zero waste (onderwijs) programma om mensen bewust te maken van hun afval en (3) de Quest for Change. Ik besloot me aan te melden voor de Quest for Change, een zeilende denktank die de kracht van de jongere generatie inzet om bedrijven met grote impact serieuze stappen richting een meer duurzame bedrijfsvoering te laten zetten. De Quest bestaat uit drie etappes, vanuit Amsterdam richting de Canarische Eilanden, de oceaan over naar de Cariben en weer terug naar Nederland. Elk van de etappes gaat er een nieuw team aan boord, aan de slag met een nieuwe duurzame casus.

Tallship de Morgenster, oftewel: het schip waarmee de Quest for Change de wereld over vaart

En dus vertrok ik, op 24 augustus jongstleden, aan boord van tallship de Morgenster. Wat had ik zin in deze trip! Off we went, van Amsterdam naar Tenerife, op eerste etappe van de Quest for Change. Onze casus ging over een multinational die op korte termijn stappen wil zetten naar een circulaire bedrijfsvoering. De centrale vraag: hoe doe je dat en welke concrete eerste stappen kan het bedrijf op korte termijn zetten? Pas na enkele dagen varen hadden we de zeeziekte overwonnen en waren we klaar om aan de slag te gaan met de case. Het leven op een tallship is wel even wennen: zo zeil je acht uur per dag (twee shifts van vier uur) slaap je met z’n vieren in een kleine hut en deel je je voeteneinde met je buurvrouw.

Niet praten, maar doen

Achteraf durf ik wel te stellen dat het werken aan de case, gecombineerd met het leven op het schip een rollercoaster was. Met hoge pieken en lage dalen. Maar man, wat ben ik dankbaar voor deze reis en de lessen die ik heb mogen leren en nog steeds leer. Na vier weken op het schip leek ik wel 10 jaar ouder, maar dat komt misschien ook wel omdat ik voor tien jaar aan levenslessen geleerd heb. Over de inhoudelijke oplossing kan ik nog niet teveel zeggen, die ligt nog ter goedkeuring voor bij het bedrijf waar we voor hebben gewerkt. Echter, dat is ook niet het belangrijkste van deze trip. Het belangrijkste van deze trip gaat over mindset.

Meer dan ooit heb ik me gerealiseerd dat duurzaamheid niet iets is om over te praten, maar dat het iets is om te doen. Het heeft me geïnspireerd om nieuwe stappen te zetten. Zo wil ik thuis mijn impact verder verkleinen en gestructureerd aan de slag gaan om mijn voetprint naar één aarde te krijgen. Ik ben me bewust geworden van de astronomische hoeveelheid afval die we produceren en hoe ik daar iets aan kan doen. En bovenal: ik ben ontzettend geïnspireerd geraakt over hoe je op een positieve manier bezig kunt zijn met duurzaamheid. Laat je ook inspireren en draag je steentje bij via www.clean2antarctica.nl.  Ze kunnen je support goed gebruiken!

Aftermovie

Marlous van der Veen

Marlous vindt de transitie van nu naar de nabije en verre toekomst prachtig. Het is haar doel om tot andere oplossingen te komen en daarmee te experimenteren. Niet omdat ze niet wil of kan accepteren hoe het nu is, maar omdat ze wil bijdragen aan hoe het kan zijn. Dat doet ze op drie manieren. Professioneel, als duurzaam strateeg in de energiewereld. Wetenschappelijk, door PhD onderzoek naar de energietransitie. Persoonlijk, door dagelijks te experimenteren met duurzaam leven en minderen in onze wereld van meer. Volg haar hersenspinsels via Instagram of lees mee op haar blog Minimalist Millennial.

www.minimalistmillennial.nl