Als je rondneust in de vegan YouTube wereld, dan kan het je niet ontgaan dat een aantal grote YouTubers van vegan naar ‘no longer vegan’ zijn overgestapt. De gemene deler tussen deze ex-vegan YouTubers is dat ze vaak aan raw food en aan watervasten deden. Het is niet zo vreemd dat ze door dit soort perikelen zich niet fit voelden en op zoek gingen naar verklaringen om vervolgens terug te vallen op dierlijke producten.

Betrapt

Veel vegans reageren met grote teleurstelling en boosheid op de YouTubers die toegeven niet meer vegan te zijn. Ik gebruik het woord ‘toegeven’ omdat sommige YouTubers zijn betrapt met leren schoenen of een bord vis voor hun neus, waarna veganisten opheldering eisten. Ik ben zelf vegan en vind het zeker jammer als er weer een video met de titel ‘no longer vegan’ verschijnt op een groot YouTube-kanaal. Aan de andere kant vind ik dat we er niet al te hysterisch over moeten doen. Ik ben namelijk bang dat we door de commotie deze YouTubers juist pushen om zichzelf niet langer vegan te noemen. En dat is zonde.

Stapje verder

Zoals vegan strateeg Tobias Leenaert helder betoogt in zijn boek ‘How to create a vegan world’ is niemand erbij gebaat als wij van veganisme het kleinste, meest exclusieve clubje in de wereld maken waarvoor je een gecertificeerd paspoort nodig hebt. Tobias is zelf al twintig jaar vegan. Hij noemt in zijn boek een naslagwerk waarin alle niet-vegan producten en e-nummers staan. Hij stelt dat een ‘echte veganist’ dit naslagwerk van A tot Z uit z’n hoofd zou moeten kennen en elk product voor consumptie zou moeten checken hierop. Hiermee bedoelt hij te zeggen dat je als veganist altijd een stapje verder kan gaan. Maar welke en wiens stappen zijn het belangrijkst om die vegan wereld te creëren?

Self fulfilling prophecy

Toen ik nog niet vegan was, maar vegetariër, zei ik er altijd bij dat ik streefde naar veganisme. Mijn schoonmoeder zorgde er toen voor dat ze veganistische producten in huis had, omdat ze ervan uitging dat ik vegan was, hoewel ik nog regelmatig uitzonderingen maakte. Uiteindelijk werd het voor mij steeds makkelijker en werden mijn vriend ik samen vegan. En mijn schoonouders en eigen ouders uiteindelijk ook (voor het grootste deel). Zo was mijn streven naar veganisme een self fulfilling prophecy geworden.

Die YouTubers hebben ook jarenlang uitgesproken dat ze vegan waren en hebben hiermee miljoenen mensen geïnspireerd om ook voor de vegan lifestyle te gaan. Waarom zouden wij willen dat ze hiermee stoppen? De impact van wat zij preachen is vele malen groter dan de impact van hun persoonlijke keuzes. En als zij het blijven preachen, dan kan je ervan uitgaan dat ze op een gegeven moment weer terugspringen op die vegan kar.

Iedereen is een beetje vegan

Om een lang verhaal kort te maken: ik ben veganist en ik vind het mooi als mensen aangeven dat ze ook vegan willen zijn, ook al zijn ze er nog niet consequent mee bezig. Noem jezelf vegan, vraag naar vegan producten, streef naar veganisme. Hoe meer mensen zich uitspreken ten faveure van vegan food, hoe meer vegan producten er op de markt komen en hoe makkelijker het wordt om daadwerkelijk vegan te zijn. Dus ja: jij mag een beetje vegan zijn, join the club!

Armanda Govers

Armanda Govers (32) is de oprichtster van stichting Even Geen Vlees. Deze stichting zet zich in voor eerlijke informatie over vlees en meer reclame voor plantaardige voeding. Zo wil Armanda een bijdrage leveren aan de eiwittransitie, die volgens haar minstens net zo belangrijk is als de energietransitie én maatregelen tegen roken. Met de campagne ‘Een onsje minder vleesreclame alstublieft’ stuurt de stichting aan op een reclameverbod voor vlees, net zoals dat geldt voor tabak.

www.evengeenvlees.nl