MENU
mobile-logo

0

Het klinkt als een sterk verhaal: van een plastic champignonbakje dat Edwin liever niet wilde weggooien naar een uit afvalplastic ge3D-geprinte Solar Voyager waarin hij samen met zijn vrouw Liesbeth deze maand naar de geografische Zuidpool rijdt. Hoe ga je van keukenafval naar Antarctica? ”Door gewoon te beginnen, te vallen en weer op te staan. Niet te geloven in onmogelijkheden, maar in te zetten op mogelijkheden.” vertelde Edwin ter Velde (initiatiefnemer Clean2Antarctica) me tijdens een rondleiding in het Mission Control Center in Amsterdam. Ik was geïntrigeerd: Hoe omarm je die mindset en laat je zien dat duurzaamheid kan?

 

Duurzaamheid vind ik belangrijk. Niet alleen op m’n werk, maar ook privé. Mijn ervaring is dat ik bij het maken van die duurzame keuzes regelmatig vastloop, want wat is nu écht de beste oplossing? Hoe begin ik nu eigenlijk? Hoe zorg ik ervoor dat het ‘werkbaar’ blijft’? Vervolgens constateer ik dan vaak dat ik langer bezig ben met nadenken over wat ik theoretisch allemaal kan veranderen, dan dat ik tijd besteed aan de daadwerkelijke verandering. Ook probeer ik maar weinig opties uit, want die zijn in mijn theoretische exercities dan allang gesneuveld. De mindset van ‘het gewoon doen en verantwoordelijkheid nemen’ waar Edwin over spreekt, herken ik zo nu en dan wel bij mezelf, maar in alle eerlijkheid: ik heb ‘m nog lang niet vaak genoeg. Om hierin te leren besloot ik dat ik wilde bijdragen aan de missie van Clean2Antarctica, de vraag was: hoe?

 

De Solar Voyager, waarmee Edwin en Liesbeth momenteel op Antarctica rijden, werkt volledig op zonne-energie en is gemaakt van afvalplastic

 

Van Amsterdam naar Tenerife, de eerste etappe van de Quest for Change.

De missie van Edwin en Liesbeth had intussen geresulteerd in een drietal concrete initiatieven op verschillende vlakken: (1) een tocht met een zelfgebouwde Solar Voyager (van afvalplastic!) naar de geografische Zuidpool, (2) een zero waste (onderwijs) programma om mensen bewust te maken van hun afval en (3) de Quest for Change. Ik besloot me aan te melden voor de Quest for Change, een zeilende denktank die de kracht van de jongere generatie inzet om bedrijven met grote impact serieuze stappen richting een meer duurzame bedrijfsvoering te laten zetten. De Quest bestaat uit drie etappes, vanuit Amsterdam richting de Canarische Eilanden, de oceaan over naar de Cariben en weer terug naar Nederland. Elk van de etappes gaat er een nieuw team aan boord, aan de slag met een nieuwe duurzame casus.

 

Tallship de Morgenster, oftewel: het schip waarmee de Quest for Change de wereld over vaart

 

En dus vertrok ik, op 24 augustus jongstleden, aan boord van tallship de Morgenster. Wat had ik zin in deze trip! Off we went, van Amsterdam naar Tenerife, op eerste etappe van de Quest for Change. Onze casus ging over een multinational die op korte termijn stappen wil zetten naar een circulaire bedrijfsvoering. De centrale vraag: hoe doe je dat en welke concrete eerste stappen kan het bedrijf op korte termijn zetten? Pas na enkele dagen varen hadden we de zeeziekte overwonnen en waren we klaar om aan de slag te gaan met de case. Het leven op een tallship is wel even wennen: zo zeil je acht uur per dag (twee shifts van vier uur) slaap je met z’n vieren in een kleine hut en deel je je voeteneinde met je buurvrouw.

 

 

Niet praten, maar doen

Achteraf durf ik wel te stellen dat het werken aan de case, gecombineerd met het leven op het schip een rollercoaster was. Met hoge pieken en lage dalen. Maar man, wat ben ik dankbaar voor deze reis en de lessen die ik heb mogen leren en nog steeds leer. Na vier weken op het schip leek ik wel 10 jaar ouder, maar dat komt misschien ook wel omdat ik voor tien jaar aan levenslessen geleerd heb. Over de inhoudelijke oplossing kan ik nog niet teveel zeggen, die ligt nog ter goedkeuring voor bij het bedrijf waar we voor hebben gewerkt. Echter, dat is ook niet het belangrijkste van deze trip. Het belangrijkste van deze trip gaat over mindset.

 

Meer dan ooit heb ik me gerealiseerd dat duurzaamheid niet iets is om over te praten, maar dat het iets is om te doen. Het heeft me geïnspireerd om nieuwe stappen te zetten. Zo wil ik thuis mijn impact verder verkleinen en gestructureerd aan de slag gaan om mijn voetprint naar één aarde te krijgen. Ik ben me bewust geworden van de astronomische hoeveelheid afval die we produceren en hoe ik daar iets aan kan doen. En bovenal: ik ben ontzettend geïnspireerd geraakt over hoe je op een positieve manier bezig kunt zijn met duurzaamheid. Laat je ook inspireren en draag je steentje bij via www.clean2antarctica.nl.  Ze kunnen je support goed gebruiken!

 

Aftermovie

 

1

Sinds ik ben begonnen met minimaliseren, ben ik kritischer gaan kijken naar mijn aankopen. Ik ben voor mijzelf gaan kijken waar de essentie van mijn geluk ligt en ik ben er achter gekomen dat dit voor mij meer in momenten zit en niet zo zeer in spullen. Hierdoor koop ik tegenwoordig minder spullen, waardoor ik behoorlijk wat geld bespaar.

 

Ik deel 10 dingen die ik niet meer koop en op die manier hoop ik je te kunnen inspireren om wellicht ook een duurzame keuze te maken en daarmee (win-win) ook geld te besparen.

 

#01 Boeken
Begrijp mij niet verkeerd, ik hou van lezen! Daarom koop ik nog wel boeken, maar bijna alleen maar e-boeken. Ik kies hiervoor omdat dit qua productie duurzamer is (geen papier) en omdat het geen ruimte inneemt in mijn huis. Daarnaast zijn e-boeken vaak tot wel 10 euro goedkoper dan fysieke boeken.

#02 Flesjes water
Al jaren koop ik geen flesjes water meer. Ik heb eenmalig geïnvesteerd in een herbruikbare drinkfles en daar drink ik nu dagelijks kraanwater uit. De kwaliteit is goed van ons drinkwater en het scheelt enorm veel plastic flesjes en uiteindelijk ook een hoop geld!

#03 Specifieke schoonmaak producten
Voor iedere soort vlek heb je tegenwoordig wel een apart schoonmaakmiddel. Naast dat het heel veel geld kost, is het vaak ook een chemisch goedje, wat niet gezond kan zijn voor je lichaam. Ik maak nu bijna mijn hele huis schoon met azijn en bakingsoda. Werkt net zo goed, is een stuk natuurlijker en het scheelt mij enorm veel geld.

#04 Schoonmaakdoekjes/keukenpapier
Ik heb zelf jarenlang ook wegwerp schoonmaakdoekjes en keukenpapier gebruikt. Het is makkelijk! Maar eigenlijk is het net zo gemakkelijk om wat allesreiniger (die maak ik nu van een mengsel azijn & water) op een herbruikbaar doekje te spuiten, daarmee schoon te maken en het doekje vervolgens in de wasmachine te gooien. Dat scheelt ook nog eens een hoop afval.

 

#05 Boterhamzakjes
Ook hiermee bespaar ik veel plastic afval. Ik gebruik bakjes waar ik mijn brood of restjes eten in stop. Mocht je een bakje nou te veel ruimte vinden innemen in je tas, je hebt online heel veel soorten herbruikbare boterhamzakjes. En ze zien er vaak ook nog super leuk uit.

 

#06 Tijdschriften
Ik kon altijd genieten van een tijdschrift. Even een momentje voor mijzelf. En heel af en toe koop ik er nog wel eens een, tijdens een vakantie bijvoorbeeld. Maar eigenlijk is het internet een groot tijdschrift! Alles kun je online vinden en daar kan ik ook van genieten: blogs lezen.

#07 Wasverzachter
In plaats van wasverzachter gebruik ik nu azijn. Dit maakt de stoffen ook zachter, haalt geuren uit je kleding en maakt je wasmachine schoon. En azijn is een stuk goedkoper!

#08 Plastic tasjes
Tegenwoordig zorg ik dat ik altijd een canvas tasje bij mij heb. Ook als ik boodschappen ga doen, neem ik mijn eigen tassen mee. Dit scheelt iedere keer een tasje kopen en daarmee ook een hoop plastic afval.

 

 

#09 Tampons
Afgelopen jaar heb ik een menstruatie cup gekocht. Dit is een cup gemaakt van siliconen. In gebruik vergelijkbaar met een tampon, alleen kan deze cup veel langer blijven zitten (tot wel 12 uur!), spoel je om en gebruik je keer op keer. Er kunnen geen bijwerkingen optreden en zo’n cup kan jaren meegaan. Hierdoor hoef je geen tampons meer te kopen en ben je uiteindelijk een stuk voordeliger uit.

 

 

#10 Vlees
Ik eet nu ruim anderhalf jaar plantaardig en dit scheelt ook enorm in mijn portemonnee. Vlees is prijzig en in plaats van vlees eet ik bonen en peulvruchten, die een stuk goedkoper zijn.

Dit waren tien dingen die ik niet meer koop. Ik ben benieuwd of er dingen tussen staan die jij ook niet koopt! Of heb je nog aanvullingen op deze lijst?

 

 

 

0

Aluminiumfolie, diepvrieszakjes, verhoudfolie, chemische schoonmaakmiddelen… ik gebruikte het allemaal dagelijks. Hoewel we er nooit bij stil staan, hebben deze ‘kleine’ dingen veel impact op het milieu. Hoogtijd om op zoek te gaan naar duurzamere oplossingen voor in de keuken!

Broodzakjes/diepvrieszakjes

Het vervangen van diepvrieszakjes is simpel. Denk goed na over waar je de zakjes het meeste voor gebruikt en vervang ze door bakjes in een geschikte maat. Ik gebruikte bijvoorbeeld vaak diepvrieszakjes om eenpersoons porties soep efficiënt in mijn diepvries la te proppen. Nu gebruik ik kleine bakjes die mooi op elkaar in mijn vriezer passen. Broodzakjes zijn makkelijk te vervangen door de ouderwetse broodtrommel of nieuwerwetse lunchbox. Voor yoghurt of soep kan je bijvoorbeeld ook glazen groente potjes gebruiken. Wees creatief met wat je in huis hebt!

Vershoudfolie

Ook voor vershoudfolie zijn ondertussen veel duurzamere alternatieven te vinden.Ik gebruik vaak vershoudfolie om afgesneden groenten of fruit vers te houden.Hiervoor kan je bijvoorbeeld ‘Food Huggers’ gebruiken. Dit zijn een soort siliconen dekseltjes die je direct om het fruit kan ‘vouwen’ waardoor het langer vers blijft. Je kan ze ook gebruiken als deksel op potjes of bekers. Voor kaas, of om schalen mee af te dekken kan je ook Bee’s Wrap gebruiken; gemaakt van o.a. katoen en bijenwas.


Afwasmiddel/schoonmaakmiddelen

Ook op het gebied van duurzame schoonmaakmiddelen is er steeds meer keuze. Ik testte afgelopen maand de allesreiniger van het merk ‘Ecover’, de wc reiniger van ‘Marcel’s Green Soap’en afwasmiddel van ‘Sodasan’. Van al deze merken zijn de verpakkingen van 100% gerecycled plastic en de inhoud 100% biologisch afbreekbaar.


Allesreiniger van Ecover:
Ik merk weinig verschil met chemische variant. Doet prima zijn werk en ruikt lekker naar citroen. Niets op aan te merken!

WC reiniger van Marcel’s Green Soap:
Tot nu toe mijn favoriete merk. Ruikt overweldigend, maar dat vind ik juist in de wc wel fijn. Ook hier merk ik in gebruik geen verschil met de chemische variant.

Afwasmiddel van Sodasan:
Iets minder agressief waardoor het iets langer duurt om een pan te ontvetten, maar aan de andere kant een stuk vriendelijker voor de handen. Voor de gewone afwas werkt het helemaal prima. De sinaasappelgeur vind ik minder lekker; de volgende keer maar eens de citroeneditie uitproberen.  


Hebben jullie nog tips voor in een duurzame keuken? Ik ben altijd blij met jullie TIPS! 

1

Dag helden en wereldverbeteraars,

 

Wij zijn een vegan koppel en gaan op reis. Jullie kennen ons nog niet dus daarom is het wel zo netjes ons even voor te stellen.

 

Wie ben ik?

Ik ben Sherilyn Smith, sinds april 2016 vegan, en over een paar maandjes vier ik mijn veertigste verjaardag. Ik ben eerst 3 jaar lang vegetariër geweest voordat ik vegan werd. Ik dacht dat ik daarmee diervriendelijk genoeg bezig was, totdat ik op een avond een interview zag met Ellen Degeneres. Hierin vertelde ze dat ze vegan was geworden nadat ze de film Earthlings (gratis te zien op Youtube!) had gezien. De interviewer vroeg haar vervolgens: “Heb je ook Forks over Knives gezien? Dan zul je wel helemaal zeker zijn geworden van je besluit!” Ellen’s reactie: “Earthlings doet Forks over Knives op een Disneyfilm lijken.”

 

Voor mij was dit een trigger; het betekende dat er blijkbaar zulke heftige beelden zijn over de zuivel- en eierindustrie waar ik geen enkele weet van heb. Ik móest dit onderzoeken. Die avond nog ontdekte ik hoeveel leed er zit in zuivel en eieren, en heb ik direct de keuze gemaakt te stoppen met het kopen en consumeren van die producten. Geen moment spijt van gehad, alleen spijt van het feit dat ik het niet eerder wist. En wat mij het meest verraste aan deze switch in lifestyle? Dat het véél makkelijker is dan het lijkt!

 

En wie ben ik?

Ik ben Joey Visser, 31 jaar. Ik woon momenteel in Amsterdam samen Sherilyn en ons allerliefste hondje Nacho! Ik ben sinds 6 december 2017 vegan. Ik ben geen vegetariër geweest maar een keiharde sparerib- & hotwingverslindende carnivoor! Ik had het niet zo op vegans. Ik twijfelde of ik met Sher een relatie moest beginnen, niet zozeer vanwege het leeftijdsverschil, maar vanwege het verschil in lifestyle. Lekker eten vond en vind ik namelijk heel belangrijk! Uiteindelijk heb ik besloten dat liefde belangrijker is.

 

We hebben veel gepraat over het veganisme. Ik vond dat ze bij haar vriendje haar hart moest kunnen luchten wanneer ze weer eens een heftige dag achter de rug had. Ze vertelde me over moeilijke etentjes met familie, youtube filmpjes die haar in tranen achterlieten, confrontaties met collega’s, een kennis in een dikke bontjas, of de zoveelste stalbrand. Zo raakte ik langzaamaan steeds meer bekend met het veganisme, en besloot ik, nadat we dik 1,5 jaar een setje waren, dat ik ook wilde proberen veganistisch te leven. Al mijn tegenargumenten waren namelijk als sneeuw voor de zon verdwenen. Mijn oorspronkelijke tegenargument was “Ik wil lekker kunnen eten!”, en intussen weet ik dat vegan eten – zeker na wat onderzoek en oefening – net zo lekker kan zijn.

 

En waar zijn we nu?

Nu leven we al bijna een jaar samen als vegan koppel, en proberen we anderen bewust te maken van de waarheid achter de bio-industrie middels straatactivisme, protestmarsen en bezoeken aan slachthuizen. Én zijn we momenteel in Indonesië (waar ons beider roots liggen) om te onderzoeken of we willen emigreren. Maar eerst zijn we op reis door Zuidoost Azië, en willen we met jullie delen hoe makkelijk of moeilijk dat hier gaat.

 

 

We zullen jullie proberen te voorzien van handige vegan tips & tricks. Overigens, als jullie die voor ons hebben zijn die zeker welkom, want we gaan dit voor het eerst doen! We hebben een budget van 20 euro per dag per persoon (incl accommodatie en transport). Ons plan is om minimaal een half jaar te gaan reizen. Waar we heen gaan blijft nog even een verrassing maar we beginnen onze reis op Bali. We hopen dat jullie geïnteresseerd zijn geraakt naar onze volgende blog. We zullen jullie daar meer vertellen over het “heerlijke eten in het vliegtuig” en de aankomst op Bali.

 

P.S. GRN United gaat om duurzaam leven, en we beseffen ons dat vliegen verre van duurzaam is. Vegan leven is onze eerste stap naar een meer duurzame wereld, en helemaal stoppen met vliegen is wellicht de volgende stap.

LEES MEER OVER DE REIS VAN JOEY&SHERILYN:

VEGAN EN OP REIS – EVEN KENNISMAKEN

VEGAN EN OP REIS – 2 INDO’S IN INDO

VEGAN EN OP REIS – DE WERELDKEUKEN VAN KUALA LUMPUR

VEGAN EN OP REIS – KARDEMOM, KNOFLOOK EN CURRY

 

0

Ben je er nog niet uit wat je dit jaar onder de boom gaat leggen? Wij geven vijf duurzame cadeautips!

 

1. De ervaring

Zoals onze Inspirator Sasja de Vos ook al aangaf in haar laatste blog; het groenste cadeau is het geven van een ‘ervaring’. Neem bijvoorbeeld je moeder mee naar het lokale theater, ga met je broer naar een concert van zijn favoriete band, of nodig je oma uit voor een spectaculaire ‘dinershow’ (als je een gekke hobby hebt die het aanschouwen waard is). Zo geef je niet alleen een origineel cadeau, je geeft ook nog eens het meest waardevolle dat een mens te bieden heeft: TIJD!

 

2. Eco Kadobon

Wil je iemand graag een duurzaam cadeau geven, maar weet je niet zo goed wat diegene leuk vindt en nodig heeft? Dan kun je ook op EcoKadobon.nl een online cadeaubon bestellen die je in kunt wisselen voor duurzame en fairtrade producten. De cadeaubon wordt feestelijk ingepakt in zogenaamd groeipapier, hieruit kun je bloemetjes laten groeien. Leuk voor de ontvanger en voor de bijtjes!

 

EcoKadobon

 

3. Man. Eat. Plant

Van epic roasts, aubergine dogs, tempehsaté tot The Ultimate Mushroom Burger. Met dit stoere kookboek kan je zelfs de grootste vleeseter verleiden tot een dagje vleesloos ;).

 

4. Een jaar in de moestuin – Werkboek van Floor Korte

Ken je iemand die wil beginnen met moestuinieren? Dan is het werkboek van Floor Korte ‘Een jaar in de moestuin’ het perfecte cadeau. Vol met weetjes, handige tips, overzichten en lijstjes, maar ook ruimte voor je eigen ervaringen met het kweken van groente, fruit en kruiden. Het boek is verkrijgbaar op www.floorsmoestuin.nl. 

 

 

5. De Fair Fashion Giftcard

Nog een mooie duurzame cadeaubon: de Fair Fashion Giftcard van projectcece.nl. Je kunt hem besteden bij maar liefst 60 duurzame webshops. Je support hiermee een schone kledingindustrie, de kledingindustrie is namelijk één van de grootste vervuilers. Goed dus dat hiermee wordt gestimuleerd om een duurzamere keuze te maken.

 

fair fashion giftcard

Afbeelding: Project Cece

 

Weet jij nog een leuk, duurzaam cadeau? Laat hem hieronder achter als tip!

 

1

De donkere dagen voor kerst zijn niet per se mijn lievelings. Ik gedij een stuk beter in de warmte met lange zwoele zomeravonden in de tuin. Bij voorkeur in fladderende zomerjurkjes en koude witte wijn. Toch houd ik ook van deze maanden met overal lichtjes, de warmte van vuurtjes en van het samen zijn. En van dikke sokken met warme glühwein. Ik houd van de nostalgische muziek waar je tranen van in je ogen krijgt en van de dozen met oude kerstversiering. Ik houd van mijn verjaardag in januari, ook al ben ik dan echt een 50 plusser. Ik houd van rituelen en van feest. En daar horen kadootjes bij. Het liefst zo veel mogelijk. Ingepakt in glimmend papier met gouden ballen en een roze strik er om heen. Ik houd van het leven groots vieren. Ik kijk en zeg dan niets. Ik geniet.

 

 

De CO2 uitstoot van kadootjes is enorm

Kadootjes geven en krijgen. Het is voor mij allebei een feest. Tot ik in mijn eco-crisis terecht kwam. De impact van spullen op ons milieu, natuur en klimaat is enorm. Kadootjes ontvangen is best heel moeilijk geworden. Ik omhels iedereen die de moeite heeft genomen een kadootje voor mij uit te zoeken. Want dat is lief, heel lief. Maar bij het zien van elk presentje vliegen de CO2 cijfers door mijn hoofd. Bij het los scheuren van het inpakpapier denk ik aan het feit dat er elke minuut een bos ter grootte van 40 voetbalvelden wordt gekapt, echt elke minuut. Bij de heerlijke pot bodylotion zie ik zielige orang-oetangs die hun bos en moeder kwijt zijn omdat er palmolie voor mijn kadootje nodig was. Ik zie hoe de 16 grootste vrachtschepen op aarde kadootjes naar de andere kant van de wereld vervoeren en daarbij net zoveel CO2 uitstoten als alle auto’s op aarde bij elkaar. Ik zie kinderhandjes in Indonesië die uren hebben geklust aan die leuke sjaal die ik krijg. Kinderhandjes die ook vol met eczeem zitten omdat de kleurstoffen van onze kleding hun rivieren zo ernstig hebben vergiftigd. Mijn ecorexia neemt grote vormen aan. Ik kijk en zeg dan niets. Ik houd van het leven groots vieren. Maar ik maak me wel zorgen.

 

 

Duurzame DIY (Do It Yourself) presentjes is lief

Langzaam dringt het tot iedereen door dat je mij niet meer blij maakt met spullen. Voorzichtig laat ik ook af en toe vallen dat een bloemetje ook echt niet hoeft. En dat ik de kadootjes uit de eco-shops ook niet altijd nodig heb. Doppers heb ik ondertussen in alle kleuren, keepcups ook. Ik kan bijna mijn eigen Lush winkel beginnen en heb voor een half jaar bamboe tandenborstels in huis. De dooddoener ‘neem jezelf mee,  dat is mijn grootste cadeau’ probeer ik nieuw leven in te blazen en te laten landen. Vrienden die de moeite nemen zich te verdiepen in mijn eco lifestyle komen tegenwoordig met de meest fantastische creaties aan. Ingepakt in oude kranten met een vintage strik. Een Pinterest account heeft ze geïnspireerd tot de eco DIY presentjes. En ook al houd ik niet van borduursels van Etsy, vind ik de zelfgemaakte douchegel in een gerecyclede jampot niet heel lekker ruiken, is de door de vleeseter meegebrachte vegan bananencake net iets te nat. Ik kijk en zeg dan niets. Ik houd van het leven groots vieren en van mijn vrienden. En ik geniet

 

Worstel je zelf met het samenstellen van je verlanglijstje of weet je niet waar je je vrienden eco-proof blij mee kan maken? Kijk dan eens op mijn blog: ‘ Eco presentjes, mijn duurzame top 10’

 

0

Je kind wil niet stil liggen tijdens het verschonen? Mijn kleine dame zit ook in die fase..  Al een flinke periode trouwens; van rustige baby die alles op haar gemak bekeek naar superbewegelijke, alles willen pakkende dreumes. En dat alleen is al ingewikkeld, maar we hebben ook een behoorlijk lange periode achter de rug dat 4 poepluiers op een dag nog netjes was. Ik durf eigenlijk niet uit te rekenen hoe vaak ik de afgelopen tijd per dag aan het verschonen was. Joah draagt ook zijn steentje wel bij en wil ook niet altijd stil liggen, maar hij kan ook goed meewerken.

 

 

Toen Eden nog een bewegelijke veel poepende dreumes was vond ik dat een reden om nog even te wachten met wasbare luiers. Maar nu ben ik juist blij met de wasbare: de luiers waren niet aan te slepen, door het gewurm trok ik er vaak één stuk en ook de doekjes leken niet per één uit de verpakking te kunnen komen. De vuilcontainer zat in no time vol en mama maar luiers kopen.

 

Het verschonen

Maar hoe zo’n verschoonbeurt van de jongste verloopt: Voor we echt gaan verschonen laat ik Maeve even scharrelen. Soms had ik al een luier klaarliggen, maar meestal steek ik hem op dat moment in elkaar: de prefolds liggen voorgevouwen. Ik heb smalle boosters en brede. De smalle vouw ik er altijd tussen, maar gebruik ik een brede dan komt deze onder de prefold. Nog even een inlegvelletje er om* en het pakket kan zo in het overbroekje** gelegd worden. Dat geheel leg ik klem onder het verschoonkussen. Zo, nu de dreumes uit één van de slaapkamers plukken en spartelend op het verschoonkussen leggen. Daarbij storten de eerste spullen van de randjes af… lekker de ruimte. Of ik zet haar neer en ze pakt waar ze bij kan en kijkt hoe ver het komt als je dat over het randje gooit. Ze wil gaan staan, ik leg haar neer. Ze draait eens om haar as terwijl ik haar broek uit doe, halverwege een draai om haar as wurm ik haar knoopjes van de romper los (ok; daar doe ik er altijd maar twee van vast)

 

Zo. Knoopjes open van het overbroekje.  4x klik..En dan goed opletten, want dit is het moment van vrijheid, maar ook het moment dat het vaak absoluut niet de bedoeling is dat het kind nog een dubbele schroef om eigen as gaat doen. Of zelf gaat kuisen met het schone rompertje dat ze in haar draai mee nam uit de kast die tegen haar verschoonplek staat. Dus het komt vaak voor dat ze half gedraaid aan een been bungelt terwijl ik de billen poets***. Dus snel de luier aan de kant. Bij een plasluier hou ik het overbroekje vast aan een punt boven de luieremmer en valt de inhoud zo in de emmer. Bij poep leg ik het geheel ernaast om verder af te handelen als ik allebei de handen weer vrij heb. Ondertussen is ze gaan zitten. Of gaan staan en heeft dan de zalf of het bakje met wasbare billendoekjes gepakt. Zucht.  

 

 

Ik leg haar weer neer en schuif de luier die nog keurig klem ligt onder het kussen hóp onder haar kont. Als er één knoopje vast zit begint madam al weer aan haar volgende acrobatische toer. Maar hulde aan de overbroekjes met knoopjes! Want al zit ze achterstevoren of hangt ze ondersteboven.. omdat ik weet welke knoopjes dicht moeten kan dat terwijl je kind zich in iedere bocht wurmt. En nogmaals hulde aan de wasbare luier: als wij deze gezamenlijke krachtmeting met een wegwerpluier proberen te doen dan trek ik er eerst één stuk en de tweede zit dan scheef.

 

Nu hoeft alleen de broek weer aan. Gezellige maillots en rokjes komen wel weer als we zin hebben in nog meer omkleedwerk.

Wordt vervolgd..

 

Niet gek dus dat het me niet lukte scherpe foto’s van dit avontuur te maken. Ook durfde ik niet nog een stapje naar achteren te doen, bang voor een actiefoto met kind in vliegduik richting haar eerste hersenschudding.

 

*) Het ‘inlegvelletje’ is een dun velletje van viscose of een andere dunne vezel dat je in de luier kunt leggen om de ontlasting op te vangen. Ze kunnen worden meegewassen als er in geplast is, en gaan in de vuilcontainer als er ontlasting in zit. Deze velletjes gebruik je ongeveer vanaf het moment dat je kindje vaste voeding krijgt en wordt ook aangeraden bij het gebruik van zinkzalf.

 

**) Overbroekjes zijn er van verschillende merken en met verschillende pasvormen. Ze zijn gemaakt van PUL: een materiaal dat er voor zorgt dat de nattigheid aan de binnenkant blijft. En de buitenkant blijft mooi droog. Het is een ademend materiaal en daarom laat het wel vocht door als het absorberende onderdeel van je luier verzadigd is. Ze sluiten met klittenband of drukknoopjes en zijn te vinden in allerlei mooie kleuren en prints. Er bestaat ook een optrekvariant die handig is over voorgevormde binnenluiers. Ik gebruik zelf vooral Milovia overbroekjes. Deze zijn one size en sluiten met een enkele rij drukknoopjes. Zoveel mama’s en kindjes zoveel varianten om je eigen favoriet te vinden.

 

***) Billen poetsen kan ook met wasbaar! Anders zit je ook maar met die wegwerpdoekjes terwijl je de rest van de luier in de was gooit. Ik gebruik ze beide en heb een bakje droge zelfgemaakte billendoekjes en hydrofiele washandjes op het plankje staan en een spuitflesje met water. Want ik neem nooit de tijd om daar een olie bij te gooien, maar dat zou dus ook kunnen met water en een beetje (kokos)olie en eventueel een druppeltje essentiële olie voor een geurtje.